Story :: Sweet to next a
balcony
Title :: Hurt
Paring :: KaiDo / KaiSoo
Author :: Hina_Sakura
Rate :: PG-NC
~*~*~*~*~*~*~*~*~
“ตื่นสักทีนะ
ฉันรอต่อไปอีกไม่ไหวเลยต้องใช้วิธีนี้” จงอินก้าวขึ้นคร่อมร่างเล็กที่นอนบนเตียง
“แก...อื้อออ”
คยองซูจำต้องขบฟันลงเร็วเมื่อมือหยาบของจงอินลูบไปตามผิวด้านในองต้นขาซึ่งอยู่ใต้ร่มผ้าเพียงผืนเดียว
สิ่งที่เห็นแบบวับๆ แวมๆ มันสยิวใจกว่าเป็นไหนๆ
ซึ่งจงอินก็พบว่ามันใช้ได้ผลทุกครั้งกับคนเถรจตงอย่างคยองซู
“ฉันโทรไปยกเลิกการสมัครของนายแล้ว”
ว่าไปพลางกดน้ำหนักมือนวดผิวใต้ร่มผ้าไปพลาง
รวมทั้งหยอกล้อส่วนกลางแสนหวงของอีกฝ่ายให้เกิดปฏิกิริยาตอบโต้ผ่านสีหน้าและร่างกาย
มันช่วยเพิ่มระดับความตื่นเต้นเร้าใจยามที่ทุกอย่างดำเนินไปอย่างแช่มช้า
“แก...อะ...ทำไม”
“คิดว่าจะหนีฉันพ้นได้จริงเหรอคยองซู?
ฉันรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับนาย รู้ความคิดนายทุกอย่าง”
รอยยิ้มของจงอินเหมือนเครื่องทำลายอย่างดีสำหรับใจของคยองซู
“ฉัน...อึ่ก...น่าจะฆ่าแกทิ้งซะตั้งแต่แรก”
ริมฝีปากนั่นยังช่างพูดช่างจาเหมือนเดิม ทั้งที่ตอนนี้ก็ได้แต่นอนบิดตัวหนีแรงมือของเขาเท่านั้น
“ชนะฉันยังทำไม่ได้ ก็อย่าหวังเลย”
จงอินคว้ากลุ่มผมนุ่มที่ไม่ได้จับมานาน ยื้อไม่ให้คยองซูหันหนีการบดจูบของเขา
และเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายกัดเขาได้ จงอินจึงสอดนิ้วเข้าไปด้วย
ถูกหยอกถูกเล่นจนสำลักน้ำลายที่ปะปนกันไปหมด กระนั้นก็ยังไม่เป็นที่พอใจสำหรับจงอิน
“เฮือก! อื้อออ!!” อยากจะกรีดร้องเต็มเสียงให้ลั่น
แต่เดี๋ยวอีกฝ่ายจะได้ใจถึงได้อดกลั้นไว้
ความเจ็บแสบจากด้านหลัง
ท่อนเนื้อร้อนกดแทรกหัวเข้ามาก่อนจะกระแทกรวดเดียว
ไอร้อนและของเหลวช่ำบางอย่างที่ทาเคลือบมันสร้างความเสียวซ่านแปลกๆ
วิ่งไปทั่วร่างจนเส้นประสาทเกร็งชั่วครู่
เพราะไม่ได้ทำบ่อย
เลยทำให้ความสนุกนี้ไม่เคยหมดไป จงอินนึกชื่นชมตัวเองที่อดทนได้ดีนารอดกลั้นและเว้นจังวะการร่วมรัก
ร่างกายของคยองซูทำให้เขาเต็มอิ่มได้ทุกครั้งยามที่สอดใส่
“อะ-ไอ้xxx!”
คยองซูเผลอหวีดลั่นเมื่อจงอินขยับสาวสะโพกใส่รุนแรง
ถี่จนร่างของคยองซูสั่นคลอนตามแรงส่ง ถ้าไม่ได้ถูกตรึงไว้คงไถลหัวชนขอบเตียงไปแล้ว
คยองซูที่พลาดก็เข้าทางจงอิน
เขาไม่ปล่อยให้โอกาสนี้เสียไป เมื่อปากช่างพูดช่างจานั่นเปิดออก
จงอินก็ไม่รอช้าที่จะใส่เต็มแรง เพิ่มความหนักหน่วงขึ้นไปอีก
มือหนากดหน้าท้องน้อยไว้
ให้เส้นประสาทได้สัมผัสกันแนบแน่นและสร้างความทรมานแก่คยองซูอีกเป็นเท่าตัว
แค่จะหายใจยังลำบาก ร่างกายเล็กพยายามห่อตัวหนีแรงกดที่ท้องเพื่อความสบายตัว
แต่ก็ไม่รอด มันอึดอัดและเจ็บหน่วงในช่องทางไปหมด
“แก...อั่ก! อะ-ไอ้...บ้าเอ้ย! อ๊า!!”
เหนื่อยที่จะด่าแล้ว คยองซูหมดแรงที่จะต่อว่า
เหลือเพียงเสียงครอบครางผะแผ่วเป็นช่วงๆ เท่านั้น จงอินยอมปล่อยแรงกดลง
ช่วยต่อชีวิตของคยองซูไปอีกหน่อย
แต่ความอ่อนล้าของร่างกายที่ถูกรุกล้ำด้านหลังไม่พอ ยังถูกบีบถูกกัดไปทั่วร่าง
ไหนจะต้องขืนแรงตั้งสติอีก คยองซูหมดสิ้นแล้วที่จะต่อต้านจงอิน
ร่างกายเล็กๆ นุ่มนิ่มกอดกำลังพอดีมือ
เหมือนมันเกิดมาเพื่อจงอินโดยเฉพาะ อวบอิ่มจับมันส์ดี จงอินทั้งหลงใหลและหวงแหนมันยิ่งกว่าเจ้าตัวเสียอีก
“อา...แบบนี้ไม่ดีแน่ คงต้องหาตัวช่วยหน่อย”
พอเหลือบเห็นส่วนกลางของคนตัวเล็กไม่เป็นไปตามที่คาด จงอินก็ต้องหาอะไรช่วยกระตุ้น
เพราะไม่งั้นมันจะอันตรายต่อคยองซูมากเกินไป
ขวดยาสำรองที่ซื้อติดห้องในกรณีฉุกเฉินต้องถูกนำมาใช้ก่อนเสียแล้ว
คยองซูในตอนนี้จับกรอกง่ายกว่าตอนป่วยเสียอีก
พอยาออกฤทธิ์ก็ไม่ต้องมากความ
จงอินแค่ช่วยถอดเสื้อผ้าที่เริ่มเกะกะออก ผ้าปูผ้าห่มพวกนั้นก็แค่เขี่ยให้พ้นทาง
เพราะคราวนี้เขาต้องการที่จะตักตวงให้ถึงที่สุด ต้องการให้เนื้อแนบเนื้อมากกว่าทุกครั้ง
มีดสั้นถูกคว้ามาตัดเชือกนั่นทิ้ง
ก่อนจะโยนมันไปให้ไกลพร้อมกัน เพียงเท่านี้ก็ไม่มีอะไรขวางกั้นระหว่างพวกเขาแล้ว
ร่างของคยองซูถูกจงอินเลียจนทั่ว
แต่สมองของเขากลับว่างเปล่าจนไม่รับรู้อะไรนอกจากกระแสความสุขที่แล่นไปทั่วภายในร่าง
ฮอร์โมนหลั่งเร็วจนมึนหัวไปหมด แก่นกายคับพองและถูกฮอร์โมนที่หมุนไม่ปกติในร่างรวมทั้งการกระตุ้นจากจุดจีสปอร์ตที่ช่องทางด้านหลังบังคับให้ปลดปล่อยจนน้ำคาวแทบจะกลายเป็นใส
แน่นอนว่าจงอินเองก็ไม่ปล่อยความหฤหรรษ์นี้ให้คยองซูเพียงคนเดียว
ยาชนิดที่เบากว่าเขาไปกินมันลงไป กระตุ้นเร้าไม่แพ้กัน
เพียงแต่เขาสามารถครองสติไว้ได้จึงทำให้เสพสุขได้เต็มอิ่มยิ่งกว่า
ของเหลวขาวขุ่นถูกปล่อยหลายต่อหลายครั้งภายในช่องทางบวมแดงนั่น
เซ็กส์คราวนี้มันรุนแรงกว่าครั้งไหนๆ
ต้นขาของคยองซูเต็มไปด้วยรอยมือและคราบคาวเปื้อนเป็นเมือกเคลือบ
จวบจนรุ่งสางทุกอย่างก็ยังไม่หยุด...ร่างของคยองซูนั่งขยับควบสะโพกอยู่บนตักของจงอินที่นั่งเอนพิงหัวเตียงสบายๆ
ปากก็คอยลากผ่านผิวเนื้อนิ่ม
ขบกัดยอดอกน่ารักที่แข็งสู้ลิ้นจนเหมือเป็นลูกอมรสโปรด หวานจนบาดคอกันไปข้าง
“อือ...ฮะ อะ-อาาา”
“ซีดส์! แม่ง ถึงใจเป็นบ้า”
ถ้ามีกล้องคงตั้งถ่ายเก็บไว้แล้ว
คยองซูเวลาแบบนี้หาได้ที่ไหนนอกจากต้องจับยากรอก
แต่จงอินก็คิดไปอีกว่าอะไรก็คงไม่เท่าได้ทำกับของจริง
ผิวคยองซูแดงเป็นจ้ำจนน่ากินยิ่งกว่าเดิม
ความต้องการต่อคนตัวเล็กมีไม่จบสิ้นเสียที ขนาดว่าดื่มเครื่องดื่มชูกำลังไปกันคนละสองขวดก็เอาไม่อยู่
“อืมมม”
ริมฝีปากน่ารักที่อ้าหอบครางจนน้ำลายใสไหลออกที่มุมปากเป็นภาพที่ยั่วยวนไปอีกสำหรับจงอิน
เขาไม่รอช้าที่จะเข้าไปโหมจูบใส่
“อื้ม! อื้ม!!”
“อึ่ก!”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เข้าจังหวะโค้งสุดท้ายแล้ว
ความอดกลั้นใกล้พังทลายลงเช่นเดียวกับที่จงอินและคยองซูต่างช่วยกันฉุดกันและกันขึ้นสวรรค์ครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้
“อ๊ะ!”
“อ่าห์!!”
หยาดอารมณ์ความใคร่ล็อตสุดท้ายถูกปล่อยออกมาแล้ว
เกินกว่านี้ทั้งเขาและคยองซูคงรับมือต่อไม่ไหว นับเป็นการฉลองที่แรงและมันส์ถึงใจยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
เหนือจิตนาการไว้มากจนแทบจะสำลักความสุขกันตาย
คยองซูสลบทันที
ส่วนจงอินก็ยังพอมรแรงจัดท่านอนอยู่บ้าง ก่อนจะหลับตามอีกฝ่ายไปติดๆ
กลับไปเม้นด้วยนะจ๊ะ