Story :: Secret from the SEA
Title :: White Mermaid
Paring :: KrisLay
Author :: Hina_Sakura
Rate :: PG-NC
~*~*~*~*~*~*~*~*~
“ยังจำได้ใช่ไหมว่าทำอะไรกับฉันไว้บางที่กลางทะเลน่ะ?”
ภาพวันนั้นไหลมาแจ่มชัดยิ่งกว่าหนัง HD อี้ชิงเหงื่อซึม...
กายขาวถูกเปลื้องผ้ารวดเร็วด้วยความชำนาญของคนที่ผ่านเกมส์รักมามากกว่า
แต่คราวนี้คริสเองก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย เพราะนอกจากจะดูน่ากินไปหมดทุกส่วนแล้วยังเป็นการร่วมรักครั้งแรกกับคนสายพันธุ์เงือกอีกด้วย
“หอมจัง”
“งื้ออออ มันจักจี้นะ”
อี้ชิงเบี่ยงหน้าหนีคนที่เอาแต่ซุกดมกลิ่นตัวเขาตรงโน้นตรงนี้
คริสชอบนะ
เพราะมันเป็นกลิ่นที่ให้ความรู้สึกสดชื่น นึกถึงทะเลทุกครั้ง
ไม่มีกลิ่นคาวหรือเกลือปน ออกเป็นกลิ่นที่สดชื่นด้วยซ้ำ
น่าจะเป็นกลิ่นของเจ้าตัวโดยไม่ได้พึ่งพาน้ำหอมแต่อย่างใด
“อะ อื้อออ” อี้ชิงกัดปากแน่น
เกร็งตัวขึ้นมาเมื่อคริสเริ่มใช้ปากของตนสร้างตีตราความเป็นเจ้าของไปทั่ว ขณะที่สองมืออุ่นก็บีบเฟ้นเนื้อนิ่มๆ
สมใจอยาก แต่ยิ่งได้จับได้สัมผัสก็ยิ่งอยากจะซุกอยากจะกอด
อยากจะกลืนกินอี้ชิงเข้าไปทั้งตัวแบบไม่ยอมให้ใครหน้าไหนได้เชยชมร่างกายนี้อีกนอกจากเขาเพียงคนเดียว
อี้ชิงรู้สึกตัวเองร้อนวูบวาบไปหมด
อุณหภูมิร่างกายของเงือกปกติจะเย็น แต่พอถูกมืออุ่นๆ จับตรงไหน
ตรงนั้นก็จะรู้สึกร้อนวูบขึ้นมา จนอี้ชิงคิดว่าตัวเองกำลังถูกทำให้สุกช้าๆ
ก็ไม่ปาน
“หนึ่งเดือนที่ผ่านมาฉันต้องอดทนมากรู้ไหม?” คริสบอกกับคนที่เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้
นอนหอบเบาๆ อยู่ใต้ร่างเขา กดริมฝีปากป้อนจูบใส่คนที่เผลอปากได้น่าจูบเป็นที่สุด
ช่วงเวลาที่เขาใช้ลูกน้องตามหาตัวอีกฝ่าย
คริสต้องทนนอนกอดหมอนหรือหมอนข้างที่นิ่มที่สุดเท่าที่เทคโนโลยีมนุษย์จะผลิตออกมาได้
ลำบากพวกลูกน้องใต้บัญชาต้องกระวีกระวาดหาของนิ่มๆ มาให้เขายกใหญ่
เพราะมันไม่อาจนิ่มเท่าทดแทนเหมือนสัมผัสตอนกอดร่างนุ่มนิ่มนี่ได้
นับเป็นช่วงเวลาที่น่าเหลือเชื่อด้วยซ้ำที่คริสไม่ควงใครออกสื่อเลย
พูดให้ถูกก็แทบจะเก็บตัวทำงานอยู่แต่ที่บริษัทด้วยซ้ำ
ถึงขั้นลงทุนย้ายฐานมาที่บูรไนด้วย เผื่อจะเจอตัวคนน่ารักเข้าสักวัน
แต่อีกฝ่ายดันมาอยู่ที่จีนซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขาเหมือนกันเสียนี่
“อื้อออ!!” อี้ชิงครางหนัก
แต่ก็ไม่อาจระบายความตื่นกลัวได้ดั่งใจ เพราะคริสยังไม่ถอนจูบออกง่ายๆ
แถมยังเพิ่มความหนักหน่วงเข้าไปอีก เพื่อดึงดูดความสนใจของอี้ชิงไว้ที่นี่แทนส่วนกลางลำตัวที่กำลังถูกเขาแตะต้อง
“แฮ่ก...คุณ...ทำอะไร อ๊า! ทำไมมันเสียวจัง”
คนตัวขาวที่ตอนนี้ขึ้นสีระเรื่อชมพูน่ารักน่ากินไปทั้งร่างเอ่ยถามด้วยความตื่นกลัว
ริ้วความรู้สึกแปลกๆ วิ่งไปทั่วร่างเมื่อมืออุ่นๆ
ที่ครอบคลุมส่วนกลางน่ารักกำลังขยับชักนำให้เจ้าของมันมีอารมณ์ร่วม
“หืม? พวกเงือกเขาไม่เคยสอนเธอรึไง?”
“ห๊ะ อะ...สอนอะไร อื้อออ ยะ-อย่าบีบตรงนั้น”
เรียวขาขาวขยับกระตุกเป็นจังหวะ
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นักเมื่อคริสจัดการแทรกตัวมาระหว่างช่องขา
และจัดการชันขาของอี้ชิงเกี่ยวไว้ข้างเอว ใช้ลำตัวของตนเองกันไว้
คริสหยอกล้อกับส่วนน่ารักน่ารังแกต่อไป
ฟังเสียงครางหวานๆ แล้วมันยิ่งชวนกระตุกต่อมหื่นของเขาให้ทำงานหนักยิ่งกว่าเดิมจนส่วนกลางของเขามันตื่นตัวคับพองใต้เนื้อผ้าจนแทบอดทนให้ออกมาโลดแล่นภายในตัวของคนน่ารักไม่ไหว
“ผะ-ผมรู้สึก แปลกๆ อ๊า!!”
“ตอนเห็นฉันในหนังไม่เคยช่วยตัวเองบ้างรึไง?”
คริสนึกขำที่อี้ชิงเหมือนจะไม่เคยทำอะไรแบบนี้จริงๆ
ทั้งที่ก็มีหลายเรื่องที่เขาเล่นในบทอีโรติกกับนางเอกหุ่นเอ็กซ์หลายเรื่อง
“ผมดูแค่แนวผจญภัยเองนะ!”
อี้ชิงไม่รู้หรอกว่ามันมีความหมายลึกซึ้งขนาดไหน แต่ถ้าทำเรื่องน่าอายแบบนี้ตามบทที่เคยดูในหนังเรื่องหนึ่งที่ซื้อมาผิด
อี้ชิงไม่เคยคิดทำมันหรอก ไม่คิดจะทำมันด้วย
เพราะมันทำให้ร่างกายเขารู้สึกร้อนซึ่งเงือกอย่างเขาไม่ชอบเอาเสียเลย
“งั้นต้องฝึกไว้เยอะๆ
เพราะเธอคงจะทนฉันไม่ไหวแน่ๆ” คริสไม่ได้พูดเล่น แม้เขาจะไม่ใช่คนเซ็กส์จัดหรือเซ็กส์รุนแรงเหมือนใครคนอื่น
แต่ด้วยขนาดตัวและแรงน้ำหนักมือความเคยชินมันก็เลยทำให้อะไรดูรุนแรงไปเสียหมดจนเคยมีคู่นอนรายหนึ่งถึงกับต้องร้องไห้ขอหยุดกลางคัน
“อึก...ไม่ไหว ผม...ผม อ๊า!!”
คราบคาวสีขาวกระตุกปล่อยออกมาจากส่วนกลางน่ารักที่ช่ำแดงด้วยน้ำมือของคริสซึ่งมองมันด้วยความพึงพอใจสุดๆ
ปาดเอาคราบที่เลอะมือและเปื้อนหน้าท้องน้อยอีกฝ่ายให้ติดที่ปลายนิ้ว
จากนั้นก็ค่อยๆ เลื่อนลงมาแตะทักทายช่องทางจีบสวยก่อนจะกดชำแรกนิ้วเข้าไปทันที
“อะ...ทำอะไรน่ะ”
อี้ชิงรู้สึกเสียวไปทั่วทั้งภายใน
เมื่อปลายนิ้วของคริสขยับหยอกเล่นกับผนังนุ่มลื่นภายในของเขา
“นุ่มและลื่นดีแหะ
แบบนี้คงไม่ต้องเปลืองเจลเท่าไหร่” พอใจเป็นอย่างยิ่งกับร่างกายของอีกฝ่าย
ไม่ได้เห็นว่าง่ายหรืออะไร แต่ถ้าเป็นแบบนี้เขาสามารถร่วมรักกับอี้ชิงได้ทุกเวลาโดยไม่ต้องติดขัดมากเท่านั้นเอง
...นี่ไม่ได้หื่นเลยนะ
“อ๊ะ เจ็บนะ!!” อี้ชิงหวีดเสียงสูงเมื่อคริสตัดสินใจไม่เบิกทางแล้วสอดใส่ท่อนเนื้อที่เตรียมพร้อมเต็มที่กระแทกเข้าไปในร่างของอีกฝ่าย
มันนุ่มลื่นและตอดรัดแน่นกว่าที่คิด แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เจ็บ
อี้ชิงรู้สึกเจ็บเสียดและจุกไปทั่วท้องน้อยเมื่อท่อนเนื้อร้อนนั่นแทรกเข้ามาในตัว
“จำไว้นะ นี่คือการร่วมรักของมนุษย์”
“อะ อื้อ”
ร่างนุ่มเขยื้อนตามแรงส่งเล็กน้อยเมื่อคริสเริ่มขยับสาวเอวเข้า-ออกช้าๆ
“มันจะทำให้เธอมีความสุขเหมือนขึ้นสวรรค์”
“อ๊า! อ๊า! ชะ-ช้าหน่อย ฮ๊า”
ริมฝีปากอิ่มที่บวมเจ่อเพราะถูกจูบหลายหนอ้าครวญครางหนักเมื่อคริสเริ่มขยับในจังหวะที่เร่าร้อนขึ้นจนร่างนุ่มนิ่มขยับตามจนหัวสั่นหัวคลอน
มึนหัวไปหมด เท่านั้นยังไม่พอ
สองมืออุ่นยังคอยขยับบีบเฟ้นเนื้อราวกับจนนวดให้ร่างกายนี้ยิ่งน่ากินเพิ่มขึ้นไปอีก
ริมฝีปากอิ่มถูกบดจูบเป็นระยะ
คริสไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป
อี้ชิงน่ากินเกินไปแล้วสำหรับเขา ภายนอกก็น่าฟัดไปทุกสัดส่วน
ภายในก็ยังนุ่มลื่นและตอดรัดดีราวกับรู้จังหวะ
เงือกทุกตัวเป็นแบบนี้กันหมดเลยรึเปล่า?
แต่คงไม่ใช่
เพราะคริสหิวแค่เนื้อของเงือกอี้ชิงคนเดียวเท่านั้น
“หะ...อะ...ไม่ไหว...จะออกอีกแล้ว”
อี้ชิงร้องไม่เป็นภาษา สายตาพร่าเบลอชั่วขณะ
ความรู้สึกของเขามันเหมือนถูกเหวี่ยงขึ้นที่สูง ล่องลอยอยู่บนนั้น
และในจังหวะที่ปลดปล่อยน้ำคาวหนืดออกมาอีกครั้ง
ร่างกายก็เหมือนจะตกลงมาสู่ความเป็นจริง
เรี่ยวแรงหดหายไปหมดเพราะร่างกายนำไปใช้ต่อการระบายผ่านปลายนิ้วสู้เนื้อผ้าที่ยับไม่เป็นทรง
แต่เพราะคริสยังไม่เสร็จสมอารมณ์หมาย
ร่างนุ่มนิ่มจึงยังต้องถูกขังในกรงรักต่อไป จมูกโด่งซุกไซร้ลำคอขาวผ่องที่ไม่เหลือพื้นที่ทำคิสมาร์คอีกแล้ว
ต่อจากนั้นก็เลื่อนไปจูบปากอิ่มอีกรอบก่อนที่จะเร่งเครื่องในจังหวะสุดท้ายเมื่อรู้ว่าใกล้ถึงปลายทางแล้ว
“ฮะ...อึก!”
“อือออ”
อี้ชิงรู้สึกเหมือนมีคลื่นไอร้อนวิ่งแล่นมาจากในท้องเมื่อท่อนเนื้อร้อนของคริสปล่อยน้ำบางอย่างเข้ามาในตัวของเขา
“คุณ...ทำอะไร?” แม้จะยังรวมสติไม่ค่อยได้
แต่เพราะความไม่สบายตัวทำให้อี้ชิงนิ่วหน้าสงสัย
“แค่ปล่อยเชื้อของฉันไว้ในตัวเธอเอง ทำไม?
กลัวท้องเหรอ?” คริสถามติดตลก
แต่คำตอบที่ได้รับกลับมามันยิ่งสร้างความตกใจให้แก่เขา
“อืออ...”
“หือ? เรื่องจริง?”
“งือ ก็เงือกน่ะไม่สนเพศหรอกนะ”
ริมฝีปากอิ่มขยับอย่างอ่อนแรง
อี้ชิงตอนนี้ยังมึนๆ อยู่บ้าง
ถามอะไรมาก็ตอบกลับไปตามประสา ไม่ได้คิดประมวลผลให้ดี
จึงไม่รู้เลยว่าเป็นการเปิดทางให้คนเจ้าเล่ห์เจ้ากล
“...งั้นก็ดีน่ะสิ”
“หืม? ...อ๊ะ ดะ-เดี๋ยว อ๋า!!” อี้ชิงพักหายใจหายคอ
รวมสติยังไม่ครบดีด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องหวีดร้องเพราะความเสียวที่แล่นตีขึ้นมาอีกครั้งจากท่อนเนื้อร้ายที่กลับมาขยายตัวน่ากลัวทั้งที่ยังสอดใส่อยู่
“จะทำจนกว่าจะท้องเลย”
“อื้อ! อะ ไม่...ไม่นะ อ๊า!!”
“ไม่ทันแล้วที่รัก โทษฐานที่มาขโมยหัวใจ และกล้าทิ้งฉันไว้กลางทะเลแบบนั้น
ไหนจะหายหน้าไปถึงเดือนหนึ่งอีก จะทบต้นทบดอกจนกว่าจะหมดแรงกันไปข้างเลย”
พูดเหมือนจะใจดี แต่คริสก็แอบเคืองอยู่ลึกๆ จริงๆ นะ
พ่อเสือที่ทนหิวซมานานจึงจัดการกินแม่ปลาน้อยจนไม่เหลือแรงครางอีก
สลบอาคกในยกที่ห้าไปกลางคัน เนื้อหัวมีแต่รอยจ้ำแดง
และแน่ที่สุดคือเชื้อพันธุ์ของเขาอยู่ในร่างของอี้ชิงเต็มเปี่ยม
“มาทำให้รักแล้วก็ต้องรับผิดชอบด้วยนะ”
จุ๊บปากน่ารักเบาๆ ก่อนจะยอมหยุดลงแต่โดยดี
ไม่คิดว่าหัวใจที่ไม่เคยหยุดที่ใครจะมาหยุดที่เงือกน้อยตัวนุ่มคนนี้ได้
.
.
.
แถม
บริษัทเครืออู๋ยังคงเติบโตในระดับที่น่าพึงพอใจเช่นทุกครั้งที่มีโปรเจคงานใหม่ๆ
คริสบอกลาเหล่าผู้ร่วมหุ้นทั้งหลายที่มาร่วมงานก่อนจะปลีกตัวแยกออกมาเพื่อจะไปหาคนรัก
แต่ทว่ากลับถูกเซฮุนที่พัฒนากลายมาเป็นเพื่อนสนิทเข้ามาทักเสียก่อน
“เฮ้ ขอเวลาคุยเดี๋ยวสิ”
“ว่าไง?”
“นายพอจะมีสาหร่ายเม็ดเหลือไหม?
พอทีทางนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลยลืมเตรียมหาสำรองไว้น่ะ”
“อ่อ พอจะเหลืออยู่ ทำไม?
เมียนายยังไม่เลิกแพ้ท้องอีกเหรอ?”
“อือ นี่จะปาเข้าเดือนที่สี่แล้ว
ยังไม่หยุดแพ้เลย”
“ฮ่าๆ เป็นงี้ลูกออกมาคงซนไม่น้อยเลย”
คุยกันต่ออีกหน่อยก็แยกกัน
ถึงจะสนิทกันเพราะเรื่องเมียจนกลายมาเป็นเพื่อนคุยกันได้
แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนิทกันมาตั้งแต่แรก เรื่องติดลมคุยกันยาวน่ะไม่มีหรอก
คริสรีบสาวเท้าเดินตรงกดลิฟต์ไปยังชั้นที่เป็นที่พักของเขา
ห้องทำงานที่มีห้องนอนในตัว...และมีสระที่สร้างเสมือนจริงของทะเลสร้างไว้เป็นห้องกว้างด้วย
ในสระนั้นเขาเห็นอี้ชิงและลูกน้อยสองคนแข่งกันตีขาในน้ำตื้นๆ
“อ้าว เลิกงานแล้วเหรอครับ?”
“อือ เซฮุนมาขอแบ่งสาหร่ายเม็ดไปให้ลู่หานด้วย
อี้หายแพ้ท้องแล้วนี่ ยกให้มันไปเลยแล้วกัน”
ใช่แล้ว...ที่เซฮุนมาถามหาสาหร่ายเม็ดแก้อาการแพ้ท้องของเงือกกับเขา
ก็เพราะอี้ชิงเองก็กำลังตั้งท้องเหมือนกัน ...แต่ของเขาเป็นท้องที่สามแล้วเท่านั้นเอง
“พี่ฟานเมื่อไหร่จะหยุดเสกลูกเข้าท้องอี้กันล่ะ?”
ว่าที่คุณแม่ลูกสามบ่นเบาๆ ใช่ว่าเขาไม่ดีใจที่มีลูกกับคนที่รัก
แต่การเลี้ยงลูกคนหนึ่งมันเหนื่อยจนแทบท้อเลยล่ะ บางทีอี้ชิงก็อยากมีเวลาไปทำอย่างอื่นบ้างนะ
“จะมีจนกว่าจะตั้งทีมฟุตบอลได้นั่นล่ะ”
อี้ชิงมุ่ยหน้าแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อนอกจากยอมรับชะตากรรม
ในเมื่อหัวใจเลือกคนๆ นี้มาแล้ว จะปฏิเสธหลักฐานความรักที่เกิดมาก็กระไรอยู่
ส่วนคริสนั้นก็ไม่ได้พูดเล่นแต่อย่างใด
...อี้ชิงคงไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองตอนนี้น่ารักน่ากอดน่าขย้ำขนาดไหน
ไม่รู้ว่าเพราะยิ่งถูกกอดเลยยิ่งสวยขึ้นรึไงไม่ทราบ
หลังจากจบเรื่องที่ร้านของอี้ชิง
แค่อุ้มพาออกมาเห็นสายตาของลูกน้องก็แทบจะคว้าปืนไล่ยิงทิ้งเรียงคนไม่ทัน คริสเลยบังคับให้อี้ชิงมาอยู่ด้วยกัน
ไม่ลืมที่จะสร้างสระสำหรับว่ายน้ำให้เจ้าตัวด้วย
ส่วนร้านของอี้ชิงก็ยกให้คนอื่นทำต่อไป
มีเมียสวยน่ากินขนาดนี้
ใครที่ไหนจะยอมให้คนอื่นมาเห็นมาเจอกัน
คริสจะขังให้อี้ชิงเลี้ยงลูกอยู่แต่ในห้องนี่ล่ะ จะไปไหนก็ต้องมีเขาคุมเท่านั้น
ไม่งั้นลูกกระสุนในห้องเก็บสต็อกของคงได้ถูกนำมาใช้ยิงกราดจนหมดทั้งโกดังแน่
FIN.
Talk :: มาแบบมึนๆ จบแบบมึนๆ เพราะคนแต่งอยู่ในภาวะมึนๆ ถึงที่สุด 555+
กลับไปเม้นท์ คลิ๊ก
