† V†
“คยองซู...ฉันต้องการคยองซูนะ”
ร่างกำยำกว่าจับพลิกร่างเล็กให้นอนคว่ำ
จรดปลายจมูกไล่ตั้งแต่เส้นผมลงมาที่ต้นคอ แวะขบกัดสร้างรอยอย่างหมั่นเขี้ยว
และลงมาตามไขสันหลังที่ถูกเขาจับยกสะโพกขึ้นสูงมันจึงเป็นแอ่งโค้งสวย
มาถึงสะโพกอวบอัด ฝ่ามือหนาเข้าจับขย้ำแรงจนปลายเล็บจิกเข้าเนื้อนุ่ม
ไคมองหยดเลือดสีแดงที่ไหลรินออกมาเหมือนอัญมณีสวยจนอดไม่ได้ที่จะก้มลงเลียเก็บความหอมหวานของเลือด
“อืออ...” คยองซูนิ่วหน้า
ไม่เพียงความเจ็บเท่านั้นที่แล่นปราดมาถึงสมอง แต่ไคที่แกล้งขบเนื้อด้านในต้นขาด้วยก็สร้างกระแสความเสียวไม่น้อย
ร่างกายของคยองซูไม่เพียงถูกรักษา แต่ต่อมประสาททุกส่วนของเขาก็ถูกปลุกกระตุ้นให้รู้สึกมากกว่าที่เป็น
เพียงแค่ถูกไคสัมผัส
ไม่ว่าจุดไหนของร่างกายขนอ่อนของคยองซูก็พร้อมลุกชันและหวาดเสียวไปกับสัมผัสแปลกๆ
ตีรวนมารวมภายในท้องน้อยของเขา
“ไค...อึก!” จะห้ามก็ไม่ทันแล้ว
ความอุ่นร้อนจนแทบลวกเข้าแทรกเข้ามาในร่างกายจากช่องทางด้านหลัง คยองซูร่างกระตุก
สมองมึนชาไปชั่วขณะ ตรงปากทางรู้สึกเหมือนถูกไฟเผา มันร้อนจนรู้สึกแสบไปหมด
ความกระหายที่ตีตื้นขึ้นมาทำให้ไคไม่รอช้า
เจ้าของร่างผิวสีแทนสวยสาวสะโพกเข้า-ออกเร็ว เน้นย้ำแรงจนเกิดเสียงกระทบหยาบโลน
ของเก่าจากเมื่อคืนไหลย้อนออกมาเนื่องจากความคับแน่นภายในมันมากเกินกว่าจะรับไหว
ร่างเล็กขยับเคลื่อนไถลบนผ้าห่มรุนแรง
กานร้อนที่ฝังลึกมันบดเบียดร่างกายจากภายในของเขาแนบแน่นและดุดัน
เข้าฝังลึกจนจุกแทบอ้วก
คยองซูหายใจไม่ทันจังหวะส่งแรงที่ไคกระทำอย่างเอาแต่ใจไม่นึกสนว่าเขาจะรับไหวหรือไม่
เฮือก!!
คยองซูหายใจแรงเมื่อร่างของเขาถูกจับพลิกอีกหน
โดยที่ส่วนล่างยังถูกเชื่อมต่ออยู่ ทั้งเสียวทั้งอึดอัดและแสบปากช่องทางไปหมด
ร่างเล็กนอนหายใจรวยริน กระนั้นไคก็ยังไม่ปราณี
ตามมาบดจูบจนคยองซูแทบสำลัก รู้สึกวูบวาบในท้อง เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็นแปลกๆ
ในร่างกายของตัวเองในส่วนของท้องน้อย ในจังหวะที่คล้ายจะหมดลมหายใจ
ก็เหมือนถูกต่อลมหายใจขึ้นมาดื้อๆ
ราวกับเป็นการลงทัณฑ์ที่ไม่รู้จบ ไม่ยอมให้ตายกลางทาง
หรือไม่ยอมให้หนีรอดไปไหนได้
คยองซูรู้สึกแปลกๆ ร่างกายส่วนกลางของตนเองเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน
มันรู้สึกอึดอัดและมวนท้อง
แม้ว่าความร้อนดุดันจะเข้าสำรวจในร่างกายเขาอย่างไม่ปราณี
แต่คยองซูกลับรู้สึกอีกว่าส่วนกลางที่ด้านหน้าของตัวเองก็กำลังเต่งตึงขึ้นมาจนปวดหนึบไปหมด
ร่างกายบิดเร้าไปตามการตอบสนองที่ควรเป็น
นอกจากเสียงหยาบโลนและเสียงหอบหายใจแผ่วเบาก็ไม่มีเสียงใดๆ
เกิดขึ้นอีก เพราะคยองซูอยากจะร้องก็ร้องไม่ไหว
เรี่ยวแรงถูกสูบหายไปหมดกับการหายใจให้ทันจังหวะดุดันของไค
“คยองซู...น่ารัก ฉันจะรักคยองซูเยอะๆ เลยนะ”
เสียงทุ้มเข้ากระซิบก่อนจะคลอเคลียหลังใบหูแทน
หลังจากที่คลอเคลียใบหน้าน่ารักและริมฝีปากน่าบดจูบให้ช้ำ
“อะ...ฮึก” คยองซูอ้าปากค้าง
ไร้เสียงร้องเพราะลำคอแหบแห้งจนไม่สามารถส่งเสียงใดๆ ทว่าร่างกายยังตอบสนอง
ความหวาดเสียวที่เกิดจากไออุ่นคลอเคลียหลังใบหู ทำให้ร่างกายกระตุกแรง
ผนังเนื้อนุ่มภายใน เส้นเลือดบีบแรงตามแรงกระตุก บีบเร้ารัญจวนยิ่งทำให้ไคแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างกระหายหนัก
ปัก! ปัก! ปัก!
ผิวเนื้อหน้าขากระทบดังลั่น รุนแรงตามอารมณ์
ไคพอใจยิ่งนักที่คราวนี้คยองซูไม่ดิ้นให้รำคาญใจ ยอมโอนอ่อนตามสัมผัสของเขา
รู้สึกอิ่มเอมยิ่งกว่าการรักเมื่อคืนที่ผ่านมา
ร่างเล็กแทบจะขึ้นสีแดงทั่วทั้งตัว
กระแสเลือดไหลเวียนอย่างบ้าคลั่งในร่าง ควันจางปรากฏขึ้นตามแรงหายใจ
อุณหภูมิในร่างของคยองซูพุ่งขึ้นสูงเนื่องจากความร้อนดุดันภายในตัวและจากร่างของไคที่ทาบทับเกี่ยวกอดร่างกายไม่ยอมให้ห่างกัน
“อะ...อะ” ดวงตากลมโตปรือปรอย ความอึดอัดมวนท้องด้านหน้าเจือจางลงเมื่อส่วนกลางที่ตึงแน่นปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมา
แต่ความรู้สึกร้อนลวกด้านหลังยังไม่จางหายไป
ไคขยับนั่ง คว้าร่างเล็กขึ้นนั่งทับตัวเขาอีกที
เกี่ยวกอดร่างนุ่มนิ่มเข้ามาให้แนบแน่นจนไม่เหลือช่องว่างให้อากาศผ่าน
รู้สึกถึงอุณหภูมิที่ต่างกัน ใบหน้าน่ารักถูกจับล็อคไม่ให้หันหนีไปไหนได้
ริมฝีปากถูกบดซ้ำ กลืนกินอย่างไม่รู้จักพอ
ร่างเล็กขยับไหวรุนแรงจนหัวสั่นหัวคลอนไปหมด สุดท้ายก็ทิ้งแรงอิงซบบ่ากว้าง
คยองซูได้กลิ่นเฉพาะตัวของไคแตะจมูกเจือจาง
มันทำให้เขาคล้ายจะมึนงงและลุ่มหลงไปกับกลิ่นที่แสนอบอุ่นทว่าแฝงความร้อนแรงเอาไว้
“...ไค”
“อื้ม...คยองซูอ่า”
“...”
“อ่าห์”
“...ทำแบบนี้...ทำไม”
ถึงจะรู้สึกดีจนหวาดเสียว แต่คยองซูก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆ ไคถึงกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ และยังมาทำร้ายเขาแบบนี้อีก
ของเหลวร้อนถูกปล่อยเข้าไปในร่างของคยองซู
มันร้อนลวกจนคยองซูต้องหวีดร้องเสียงแหบ
แต่ความดุดันของไคยังไม่ยอมปล่อยให้คยองซูเป็นอิสระ
คยองซูยังต้องถูกเนื้อร้อนของไคเข้าสำรวจร่างกายอย่างดุดัน
ไม่แม้แต่จะปราณีร่างกายที่บอบช้ำ
ไคแทบไม่ได้ยินเสียงของคยองซูด้วยซ้ำ
ต่อให้ได้ยินเขากลับฟังเป็นเสียงครางหวานๆ เพราะๆ เสียมากกว่า เสียงของคยองซูมันราวกับมีเวทมนต์
ทุกครั้งที่ได้ยินไคจะรู้สึกตื่นเต้น
ร่างกายของเขามักจะตอบสนองต่อเสียงของคยองซูอย่างง่ายดาย
ทั้งรอยเขี้ยวและร่องรอยขบกัดตามผิวเนื้อ
ไคฝากมันไว้ทุกที่บนผิวเนื้อนุ่มนิ่ม แต่ไม่รุนแรงเท่าเมื่อคืน
ของเหลวร้อนถูกปล่อยในร่างกายของคยองซูครั้งแล้วครั้งเล่า จนร่างน้อยรับไม่ไหว
ล้นปริไหลออกมาด้านนอก
กว่าไคจะยอมหยุด คยองซูก็สลบไปสองครั้ง
และถูกปลุกขึ้นมาด้วยความร้อนที่เข้าแทรกแซง
ร่างกายถูกใช้งานอย่างหนักจนไม่อาจต้านทานได้ไหวอีกต่อไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น